Afgelopen zondag was de laatste cross van de competitie. Ik was vastberaden te gaan knallen. Daarom plande ik 3 rustdagen in, bijna een record voor mij haha. Dat betekende woensdag écht rust, donderdag 12 uur werken en vrijdag rust met in de avond een kerstdiner. Het diner was super gezellig en de jongens moesten weer vroeg te voetballen in de ochtend dus die nacht was kort. Even goed slapen zaterdagavond dacht ik. Maar ja, mijn jongste kind werd ziek en van goed slapen kwam niks.
Zondag 9 december 2022; dag van de wedstrijd; om half 9 zat ik beneden aan de koffie en ik keek op de klok. Over 3 uur wil ik dus gaan knallen. Zou het lukken vandaag? Ik kleedde mij om, pakte mijn hardloopspullen bij elkaar en nam mijn cross schoenen weer mee. De laatste wedstrijd van deze competitie. Ik liep de deur uit om naar de carpool te gaan waar ik werd opgehaald door mijn loopmaatjes. Er was een goede kans dat we alle drie derde konden worden in het eindklassement. We zitten allemaal in een andere leeftijdsklasse en het zou leuk zijn als we alle drie naar huis konden gaan met een prijs.
Het was al druk in het kleine dorp en hadden moeite om de auto kwijt te kunnen. Daarna volgde ons ritueel van de afgelopen weken; omkleden, plassen, inlopen, plassen en naar de start. We zaten nogal aan elkaar geplakt bij de start want het was druk! Dat was aan een kant wel fijn vanwege de kou, brrrr.
11.30 PANG! Daar gingen we. Iedereen ging er snoeihard vandoor. Dat was ook mijn plan maar mijn benen voelden zwaar en ik had niet de power die ik vorige week wel had. Mijn concurrente zag ik al ver voor me en dat demotiveerde. Het is wel grappig zo’n cross door de blubber want er is geen tijdsdruk, gewoon doorgaan en goed uitkijken waar je je voeten plaatst. Ik liep een lang stuk over een weiland en voelde de koude wind in mijn gezicht. Af en toe werd ik ingehaald door mannen maar het lukte niet om erachter te blijven plakken. Op een gegeven moment was er een stuk over een weg, wat loopt dat dan lekker na al dat weiland! Ik versnelde en haalde zelf weer mannen in. Het ging na 5 kilometer steeds beter en ik kwam dichter bij mijn concurrente maar ik had in het begin te veel tijd verloren en kon er niet meer bijkomen. Ik finishte de 8,2 km in 37 minuten en 35 seconden.
Teleurstelling was het eerste wat ik voelde. Ik had graag harder gelopen maar miste gewoon kracht. Niet alleen de fysieke kracht maar ook mentaal.
Hierin schuilt een grote les voor mij. Ik ben perfectionistisch in alles, zo ook in het hardlopen en wil altijd het beste uit mezelf halen. Maar soms lukt het niet en dat is ook goed. Hardlopen combineren met een baan, een eigen bedrijf en 3 kinderen is vaak een puzzel. Gelukkig heb ik een man die mij steunt in mijn uit de hand gelopen hobby.
In het eindklassement waren mijn loopmaatjes en ik inderdaad allemaal derde dus we mochten alle drie een mooi pakket in ontvangst nemen. De cross was een mooie training voor mijn volgende uitdaging: de halve marathon van Egmond!
